Sapagka himugso nato iining kalibutan
Lain-lain nga dapit ang ato-a nga gigikanan
Ang uban gikan sa saladpan
Ang uban pud gikan sa silangan
Pero usa lang ang tumong niining tanan
Mao ang paghiusa sa matag katilingban.
Ang mga layko ug mga kaparian
Gihimo nga instrumento sa diosnon nga amahan
Aron alagaran ang mga katawhan sa katilingban
Hinaut unta ato-a nga pamalandungan
Ang ilaha nga maayong binuhatan
Sulod niining katilingban.
Walaon ta ang kasilag, pagdumot ug kasuko sa usag- usa
Kay kini mao ang ba-bag sa ato-a nga pagkahiusa
Sabililhon nato nga katilingban
Nga gilamdagan sa diosnon nga amahan.
Pagka-anindot ba pamalandungan
Kung kita magkahiusa sa usa ka katilingban
Kay ang mga problema ato-a gayud nga unongan
Hangtod sa iyaha nga kasulbaran.
Sa katapusan ato-a nga timan-an
Nga kitang mga katawhan
Gilamdagan sa diosnon nga amahan
Aron tigumon ug tapukon ang ato-a nga mga kaigsuonan
Nga gikan pa sa saladpan ug sa silangan
Aron maghi-usa kita pagpuyo sa usa ka katilingban.
The message of this poem is all about how to build and live in one community. This also explains that hatred, anger, and envy are one of the facts why community made to be broken. On the other hand, people can become creators of a community if all the people will help with one another.
Br. Roldan T. Benemerito