Sa pagkatawo ko niining kalibutan
Ako-a gayud nasayran
Nga dili lalim ang imong naagian
Sulod sa siyam ka bulan.
Taliwala sa mga kasakit nga naagian
Ako imoha nga gi-ampingan
Sulod sa imong sabakan.
Kanimo ako mapasalamaton
Kay ikaw ana-a kanunay sa kiliran
Andam mo atiman
Kung ako masakitan.
Ang imoha nga pag-atiman
Mao gayud ang timailhan
Nga ikaw mahimong garbo niining dughan
Kay sa ako-ang mga kagul-anan
Ako wala biya-i ug gi unungan.
Sa katapusan,
Kung mahanaw ka man niining kalibutan
Ikaw magpabilin niining dughan
Tungod sa imong binuhatan
Nga dili gayud kailisan sa mga mahalalon nga bahandi niining kalibutan.
Contributed by: Fray Roldan Benemerito, OAR